Sinds kort ben ik me ervan bewust dat ik me makkelijk met problemen van een ander laat opzadelen. Daar kwam ik pas achter toe mijn lieve broer me zei: “Je laat je weer een aap op je schouder zetten!” Dat naar aanleiding van mijn klaagzang dat ik alweer iets voor onze moeder moest regelen. Wát ik moest regelen was ook nog eens volstrekt onduidelijk, omdat mijn moeder goed beschouwd niet wist wat ze wilde.

“Kun je niet wat met omdenken doen?” Ik was in overleg met een klant. We hadden afgesproken om daadwerkelijk problemen op te gaan lossen. De problemen waren met het hele team geïnventariseerd en we hadden al besloten welke problemen we zouden gaan aanpakken tijdens de training.

Drie kippen hebben we nog. Een hoogbejaarde hen en twee hennen in de menopauze.
Dat betekent dat we geen eieren meer hebben uit eigen kip. En… geen lekkerder eieren dan die! Dan zou je zeggen: ”Simpel! Dan schaf je toch nieuwe kippen aan!”. Maar zo simpel liggen de zaken nu eenmaal niet. Want kippen houden kost nogal wat. Tijd en geld.