Ik ben níet zo’n sporter. Vind het wel lekker om een eindje te fietsen, maar het hoeft voor mij níet zo hard te gaan.

Mooi weer vandaag, ik ontvlucht mijn BTW-aangifte, stap op de fiets en ga een eindje door de natuur. Manlief is naar de schaatsbaan om zijn prestaties daar te verbeteren. Hij rijdt al harder dan Ard Schenk in zijn tijd, maakt rondjes van 40 seconden.

Ik ben in een zeer muzikale familie ingetrouwd. Op de 60ste verjaardag van een van mijn schoonzussen werd een orkestje geformeerd en een liedje gecomponeerd. Omdat mijn schoonzus vroeger jodelen geweldig vond en graag naar BZN luisterde, bestond het refrein voornamelijk uit: “Jeppa, jeppa, jeppa, jodelahietie” en dat werd dan een aantal keer herhaald.

Het zit er zo ingestampt bij mij, dat ik nu de hele dag loop te jodelen. Ach, je wordt er wel heel vrolijk van! Hetzelfde effect als van een halve fles wijn.

Het gebeurt me nogal eens dat klanten aan mij vragen: “Doe eens Lean! Kijk eens door jouw Lean-bril naar onze organisatie!” En natuurlijk doe ik dat. Lean zit mij in de genen. Ik kan eigenlijk niet anders dan ‘Lean doen’. Maar daarmee help ik mijn klanten maar een beetje.

Waar het om gaat is dat de eigen mensen van die organisatie leren om slim, snel en slank te werken en denken. Dat zij zélf zien waar het beter kan, hoe ze hun proces in de flow kunnen brengen en hoe zij hun cliënt of patiënt nog beter van dienst kunnen zijn. Een Lean audit is een fantastisch instrument om dat te bereiken.

Een beeld zegt meer dan duizend woorden. Door gebruik van visuele middelen krijgen we veel sneller en beter inzicht in complexe informatie. Dat ervaar ik steeds weer bij mijn klanten.

Of het nu  risicoanalyses op belangrijke processen of het zoeken naar verspillingen betreft of het uitvoeren van interne audits, ik doe het op de Lean-manier. Jawel, door datgene wat je wilt analyseren of bekijken visueel te maken.

Mensen die mij kennen weten het: ik houd niet van onnodig ingewikkeld. Zeker niet als het instrumenten betreft. Die zijn gemaakt om je te dienen, om het makkelijker voor je te maken.

Ik ben ervan overtuigd dat de kans dat een instrument gebruikt wordt omgekeerd evenredig is aan de complexiteit hiervan.
Wat doe ik dus? Ik pas het instrument zodanig aan dat het simpel in gebruik is, dat mensen er graag mee werken, waardoor de opbrengst optimaal is.

Zo ook bij de instrumenten die je kunt gebruiken voor de risicoanalyse.

Onze moeder (87) was gevallen in haar appartement. Pas na een halve dag lukte het haar bij de telefoon te komen. Achteraf was ze vooral boos dat ze zich niet overeind had kunnen drukken, verder leek er weinig loos. Toch was het aanleiding om maar eens een noodknop te organiseren, iets waar ze eerder niet voor voelde.

Dat het organiseren van personenalarmering veel voeten in de aarde zou hebben wisten we toen nog niet...

Heerlijk vind ik dat: wandelen door de bossen, de polders, de natuur. Daar hoef je niet ver voor te reizen. Je loopt je neus maar achterna om in een mooi gebied terecht te komen.
Afgelopen periode heb ik veel door bossen en heide gestruind. Het was erg vochtig, overal stond water. En, omdat mensen nu eenmaal niet graag natte voeten krijgen, waren er veel parallelpaadjes ontstaan: de zogenaamde olifantenpaadjes.

Dat veranderen moeilijk is, daar ben ik al lang achter.
Tijdens de trainingen die ik geef probeer ik de stof interessant te houden. Ik geef voorbeelden uit de praktijk en laat zien waar ikzelf en anderen zijn misgegaan en wat heeft geholpen bij verbeteren. Ik breng mijn boodschap positief en enthousiast, dat dat een goed resultaat geeft laten de evaluaties van de trainingen zien. Mijn cursisten gaan met zin en vol goede wil aan de slag met veranderingen op het werk.

Maar het succes van veranderen hangt natuurlijk niet alleen van mijn trainingen af. Nadat de training is gegeven moeten de medewerkers en leidinggevenden het verder zelf doen: de plannen implementeren en omgaan met weerstanden.