Waarom voeren we een audit uit?  Omdat het moet voor het certificaat?
Maar... 'moeten' levert niets op. De organisatie moet het “willen”. Pas dan heeft een interne audit meerwaarde voor de organisatie.
Zeker, je kunt met een interne audit verantwoorden dat je je aan wetten, regels en richtlijnen houdt. De belangrijkste redenen om interne audits uit te voeren is echter dat je wilt verbeteren. Je streeft er bijvoorbeeld naar de beste zorgorganisatie te zijn in de wijde omtrek, of je hebt als doel de allerbeste zorg te leveren aan je cliënt/patiënt.
Ik ga je stap voor stap helpen om meer uit de interne audits te halen.

Je hoeft maar te googelen op ‘cliënt centraal’ en je ziet deze kreet terug bij allerlei zorgorganisaties. We roepen allemaal: ‘onze cliënt staat centraal!’ Maar is dat werkelijk zo? Het zou mooi zijn, want door de vraag van de cliënt centraal te stellen is het mogelijk om échte kwaliteit van zorg te bieden. Goede zorg bestaat uit meer dan de hulp waarvoor betaald wordt; goede zorg gaat ook over aandacht voor - en welbevinden van de cliënt. Daardoor verbetert de situatie van de cliënt, en dat is toch waar het ons allemaal om te doen is.

Helaas is de praktijk weerbarstig, wat met de mond beleden wordt is lang niet altijd werkelijkheid.

En daar stond ik dan… Naast de snelweg in het pikkedonker, in mijn auto waarvan de binnenverlichting het al langer niet meer deed en waarvan de koplampen het zojuist hadden begeven.

Ik ben níet zo’n sporter. Vind het wel lekker om een eindje te fietsen, maar het hoeft voor mij níet zo hard te gaan.

Mooi weer vandaag, ik ontvlucht mijn BTW-aangifte, stap op de fiets en ga een eindje door de natuur. Manlief is naar de schaatsbaan om zijn prestaties daar te verbeteren. Hij rijdt al harder dan Ard Schenk in zijn tijd, maakt rondjes van 40 seconden.

Je bent gek dat je in het buitengebied gaat wonen! En hoe moeten je kinderen dan naar school? Denk eens aan je kinderen!
Dat kregen we 16 jaar geleden te horen toen mijn man en ik met onze 4 jonge kinderen verhuisden naar het mooie platteland van Brabant. Heerlijk, vonden wij. Rust, ruimte. Voor de kinderen de wijde wereld en de natuur om in te spelen en van te leren.

Mijn jongste zoon was altijd bezig met wat de natuur hem bood. Zo had hij op een dag een aantal baarsjes gevangen in de beek achter ons huis en in een grote zinken teil ondergebracht.

Niet alleen mijn zoon houdt van vissen vangen, maar ook Caesar, onze kat. Caesar ging naast de teil zitten en keek schijnbaar ongeïnteresseerd de wereld in, met af en toe een schuine blik op de levende inhoud van de teil. Tot, pats, een graai in het water en, hebbes, een vis in zijn klauw. Aandachtig werd de buit opgesmuld. En weer op jacht, totdat de teil geen vis meer bevatte. Caesar liet niets meer over van zijn buit, nog geen visgraat…

Tandartsen, breek me de bek niet open. Je kunt niet met en niet zonder ze. Deze zorgverleners zijn ook nog eens een vreemde eend in de bijt. De mond wordt niet gezien als deel van het menselijk lichaam. Althans, zo denken de zorgverzekeraars er over, want voor de tandheelkundige kosten moet een aanvullende verzekering worden afgesloten.